Miłość jest najgłębszym sensem ludzkiego życia. Nie ma znaczenia, czy jesteśmy bogaci czy biedni, piękni czy brzydcy, mądrzy czy głupi – pragniemy miłości, niezależenie od tego, kim jesteśmy. Marzymy o bliskości i zaufaniu, którym można obdarzyć tylko ukochaną osobę.
Niestety miłość nie jest taka prosta, jakbyśmy chcieli. Wręcz przeciwnie – jest bardzo trudna. Tym bardziej, że przeciwstawia się naturalnemu dążeniu do posiadania i panowania. Człowiek ma zakodowaną w umyśle potrzebę sprawowania kontroli nad otoczeniem i innymi ludźmi. Wypływa to z pragnienia poczucia bezpieczeństwa i zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych. W przyrodzie brak kontroli oznacza niebezpieczeństwo. Nasi przodkowie, odkąd tylko byli w stanie, starali się przekształcać swoje środowisko życia w zależności od konieczności. Dzięki temu przetrwaliśmy.
Problem w tym, że nasze naturalne dążenia przekładamy na wszystkie elementy życia. Nasze pragnienie zaspokajania potrzeb i zachcianki zniekształcają nawet miłość. Tymczasem prawdziwa miłość wymaga od nas czegoś innego. Często przynosi ze sobą rzeczy, nad którymi nie jesteśmy w stanie panować. Można nawet powiedzieć, że miłość jest przeciwieństwem panowania. Jest poddaniem się i połączeniem z drugim człowiekiem. Jeśli chcemy kogoś kochać, musimy zrezygnować ze stawiania siebie na pierwszym miejscu. Miłość oznacza również pozwolenie komuś innemu na współdecydowanie, nawet jeśli podjęta decyzja nie zawsze się nam podoba.
Jeśli chcesz lepiej poznać naturę miłości, przyjrzyj się czterem podstawowym elementom, z których się składa.
Dobroczynność – jest esencją miłości. Polega nie tylko na pragnieniu uszczęśliwiania drugiej osoby, ale na przynoszeniu radości niezależnie od okoliczności. Miłość może przecież ranić. Jeśli swoim postępowaniem powodujemy cierpienie ukochanej osoby, to znaczy, że musimy jeszcze wiele nauczyć się o miłości. Każdy z nas powinien dowiedzieć się, jak kochać we właściwy sposób; tak, by zrozumieć ukochaną osobę i umieć przynosić jej szczęście.
Wolność – jeśli poczujemy prawdziwą miłość, staniemy się wolni. Kochać nie oznacza zrezygnować z siebie i zniewolić się dla dobra innych. Kiedy kochamy, uwalniamy się od wszystkich ograniczeń i kompleksów. Stajemy nadzy i otwarci przed partnerem; nie jesteśmy już skrępowani. Tak samo jest z tą drugą osobą. Umożliwiamy jej osiągnięcie pełnej swobody.
Radość – miłość bez radości nie istnieje. Ona nie potrzebuje konkretnego powodu, by przynosić zadowolenie. Po prostu to robi. Jeśli nie jesteśmy szczęśliwi, jeśli cały czas marudzimy i narzekamy – nie ma w nas prawdziwej miłości.
Współodczuwanie – kiedy widzimy cierpienie ukochanej osoby, naszym zadaniem – wypływającym prosto z serca, nie z obowiązku – jest ukoić jej ból. Jeśli patrzymy na drugą osobę wystarczająco uważnie, zawsze będziemy wiedzieć, kiedy cierpi. Rozpoznamy nawet najmniejsze oznaki niepokoju, bólu czy strachu. A wtedy pomagamy jej powrócić do radości.
Powyższe elementy są absolutnie niezbędne. Bez nich nie ma w ogóle mowy o prawdziwej miłości. Wystarczy, żeby w waszym związku zabrakło chociażby jednej z tych rzeczy – wówczas powinniście odebrać to jako sygnał, że czas zacząć pracę nad sobą i waszym związkiem.
zrodlo:miziaforum.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz